Mistrzostwa Świata ADCC można porównać do zunifikowanych igrzysk chwytanych sportów walki, jest to najbardziej prestiżowy turniej nie tylko w submission fighting, ale i w ogóle dla formuły walki no gi (bez kimon). W 5 kategoriach wagowych startuje 16 zawodników z całego świata oraz po 8 zawodniczek w 2 limitach (-60 oraz + 60kg). Zazwyczaj połowę z tej grupy stanowią zwycięzcy eliminacji, które odbywają się w obu Amerykach, Europie, Azji oraz Australii i Oceanii. Drugą połowę tworzą zawodnicy, którzy dostają zaproszenie od szejka, są to zazwyczaj gwiazdy światowego formatu, które nie muszą startować w eliminacjach i mają za sobą spore doświadczenie na tego typu imprezach. Fenomenen Mundialu ADCC jest również to, że grapplerzy za zwycięstwo otrzymują w zamian tak wielki prestiż, że przez kolejne lata mogą znacząco wzbogacić się z prowadzenia seminariów, treningów indywidualnych oraz kontraktów sponsorskich na całym świecie. Ten obraz chyba najlepiej przedstawia wagę mundialu ADCC.
Submission fighting to również dyscyplina w której występuje najmniej ograniczeń, zawodnicy mogą wykonywać dźwignie skrętne na nogi, slamować (rozbijać przeciwników o matę) czy zakładać dźwignie na kark. Te wszystkie czynniki powodują chęć rywalizacji i zaistnienia zawodników wywodzących się z różnych stylów takich jak brazylijskie jiu-jitsu, zapasy, sambo, judo, a nawet zawodników MMA pokroju Bena Hendersona czy Hectora Lombarda.
W tym roku Mistrzostwa odbywały się w Brazylii, kraju z którego wywodzi się przeszło 90% Mistrzów Świata ADCC. Publiczność żywo reagowała na walki, rozumiała taktyki walki oraz nagradzała gromkimi brawami za efektowne akcje. Oczywiście nie zabrakło sensacji takich jak niespodziewana wygrana Orlando Sancheza w kategorii + 99 kg, przegrana w półfinale jeszcze do niedawna absolutnej dominatorki Gabi Garcii czy triumf ważącego około 85 kg Claudio Calasansa drugiego dnia zawodów. Claudio spróbował się w kategorii absoluto, czyli takiej do której może zapisać się każdy zawodnik i nie ma podziałów wagowych, udowodnił raz jeszcze że w grapplingu nie liczy się tylko gabaryt oponenta.
Jest nam również bardzo miło wspomnieć, że nie zabrakło na tej imprezie Mistrzów Europy w postaci Zbigniewa Tyszki, Nicolasa Reniera, Asadulaeva Surkhaya oraz Łukasza Michalca, który otrzymał specjalne zaproszenie. Zawodnicy walczący pod banderą Ground Game jak zawsze pokazali serce do walki i wole zwycięstwa, a ich start w tak prestiżowym turnieju sam w sobie jest sukcesem, choć wszyscy liczyli na pewno na więcej.
Mistrzami ADCC zostali:
-66 kg Rubens „Cobrinha” Charles
-77 kg Davi Ramos
-88 kg Yuri Simoes
-99 kg Rodolfo Vieira
+99 kg Orlando Sanchez
Kobiety
-60 kg Mackenzie Dern
+60 kg Ana Laura Cordeiro!
Mistrz ADCC sprzed dwóch lat Andre Galvao ograł na punkty Roberto „Cyborga” Abreu w extrafight’cie. W starciu weteranów Ricardo Liborio po mało emocjonującym pojedynku pokonał Maria Sperry.
Kolejny Mundial odbędzie się dopiero za 2 lata. Przed nami Mistrzostwa Europy, które odbywają się corocznie i na których z pewnością nie zabraknie naszych zawodników. Już nie możemy się doczekać!
