Doping w sportach walki: czy warto?

Jedni zawodnicy korzystają z dopingu, inni unikają go jak ognia. Czy doping jest dozwolony w BJJ? Co zaliczamy do środków dopingujących i jak wpływają na nasz organizm?
Doping w sportach walki

Spis treści

Enhanced Games to impreza sportowa, w której NIE BĘDĄ obowiązywać testy antydopingowe. Zawodnicy nie tylko będą mogli korzystać ze sterydów, ale są do tego zachęcani wysokimi nagrodami finansowymi. Organizatorzy obiecali okrągły milion dolarów dla sportowców, którzy pobiją rekordy świata w biegu na 100 metrów oraz w pływaniu na 50 metrów. Czy brak regulacji antydopingowych wpłynie na jakość rywalizacji? Wydarzenie ma się odbyć w połowie 2025 roku, jednak fani grapplingu nie muszą tak długo czekać. Przecież co 2 lata odbywają się Mistrzostwa Świata ADCC, gdzie brak jest jakichkolwiek kontroli antydopingowych.

Czy doping jest dozwolony w BJJ?

Wiemy na pewno, że tacy zawodnicy jak Gordon Ryan czy Craig Jones stosują środki dopingujące. Otwarcie przyznają się do używania tych substancji. Gordon Ryan, znany ze swoich dominujących występów na matach, publicznie mówił o stosowaniu sterydów. Craig Jones z kolei, we współpracy ze swoim sponsorem, ujawnia dokładne dawkowanie testosteronu oraz innych środków, z których korzysta.

Inni topowi zawodnicy również mogą stosować doping, chociaż nie zawsze można to udowodnić. Na przykład, podczas Mistrzostw Świata IBJJF w 2022 roku, medaliści zostali poproszeni o oddanie próbek moczu do badania przez USADA. Popularny zawodnik Cyborg, po zdobyciu złotego medalu, nie dostarczył próbki z powodu, jak się później tłumaczył, pośpiechu na samolot. Dla niego oraz 4 innych zawodników w podobnej sytuacji skutkowało to zawieszeniem na 3 lata.

Interesujące jest, że mimo kontrowersji związanych z dopingiem w IBJJF, inne organizacje, takie jak ADCC, mają inne podejście do tego problemu. Na ten moment brak jest jakichkolwiek regulacji czy kontroli antydopingowych co prowokuje zawodników do podnoszenia swojej wydolności w sposób, który w innych sportach jest niedopuszczalny.

Co zaliczamy do środków dopingujących?

Jeden z najbardziej znanych przypadków dopingu dotyczy Lance’a Armstronga, który przyznał się do stosowania EPO, hormonu wzrostu, kortyzonu i testosteronu podczas wszystkich swoich zwycięstw w Tour de France. Armstrong, który przez lata był symbolem wytrwałości i sukcesu w kolarstwie, ostatecznie został zdyskwalifikowany, a jego osiągnięcia zostały unieważnione. Substancje te, choć naturalnie występują w organizmie, w nadmiarze mogą znacznie poprawić wyniki sportowe, ale także prowadzić do poważnych skutków zdrowotnych. Warto zwrócić uwagę, że wiele z tych substancji działa na poziomie komórkowym, wpływając na metabolizm, regenerację mięśni i ogólną wydolność.

Środków dopingujący jest cała masa, a ich lista jest ustalana i co roku aktualizowana przez światową agencję antydopingową. Nazwy tych substancji w większości i tak nic nam nie powiedzą, ale każdy profesjonalny sportowiec musi uważać nawet na popularne lekarstwa. Często zawierają one związki z listy środków dopingujących. Na przykład popularny środek na ból zatok zawiera pseudoefedrynę, substancję zakazaną, której wykrycie dyskwalifikuje sportowca z udziału w zawodach.

Zobacz także: Kreatyna – suplement hamujący upływ czasu?

Czy jest to moralnie uczciwe?

Na najwyższym poziomie rywalizacji zawodnicy szukają przewagi w każdym możliwym aspekcie. Suplementy, trening motoryczny albo wizyta u psychologa to przykłady działań, które również mogą poprawić wyniki, a w okół nich nie ma żadnych kontrowersji. Choć w wielu organizacjach zajmujących się Jiu Jitsu nie ma bezpośredniego zakazu używania środków dopingujących, kwestie moralności i etyki pozostają kluczowe.

To prawda, że stosowanie dopingu może zwiększyć możliwości, ale wiąże się również z ryzykiem skutków ubocznych. Nie powinniśmy oczekiwać, że wszyscy zawodnicy będą skłonni ryzykować własnym zdrowiem, żeby poprawić swoje wyniki sportowe. Ważne jest, aby nie tylko regulacje, ale również społeczność sportowa, działały na rzecz uczciwej rywalizacji. Dążenie do uczciwości nie powinno ograniczać się jedynie do przestrzegania przepisów, ale również obejmować kwestie etyczne i zdrowotne.

Skutki uboczne dopingu

Stosowanie środków dopingujących mimo, że może poprawić wydolność i wyniki sportowe, może nieść za sobą poważne skutki uboczne. Substancje takie jak testosteron mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do zwiększonego ryzyka zawału serca i udarów mózgu. Zwiększenie liczby czerwonych krwinek, będące efektem stosowania EPO, może powodować zakrzepy i w konsekwencji choroby układu sercowo-naczyniowego.

Długotrwałe stosowanie hormonów może prowadzić do zaburzeń hormonalnych, w tym do zmniejszenia produkcji naturalnego testosteronu i nawet do bezpłodności. Wahania nastroju oraz problemy ze snem są kolejnymi możliwymi skutkami ubocznymi, które mogą wpływać na jakość życia sportowca.

Ale to nie jest tak, że substancje te zawsze tylko szkodzą. Jeżeli nie bierzesz udziału w zawodach i moralne dylematy cię nie dotyczą to stosowanie terapii hormonalnych może poprawić jakość Twojego życia. Każdy preparat ma swoje złe i dobre strony, dlatego przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowanie bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Istotne jest, aby być świadomym ryzyka związanego z braniem dopingu i podejmować decyzje w oparciu o pełne zrozumienie potencjalnych konsekwencji dla zdrowia.


Doping w sportach walki

Na czym polega TRT?

Wraz z wiekiem produkcja naturalnego testosteronu w organizmie mężczyzny zaczyna spadać. Najwyższe stężenie tego hormonu występuje u mężczyzn w wieku 20-35 lat. Po tym okresie, na skutek starzenia się, stresu, używek oraz innych czynników, poziom testosteronu może znacznie się obniżyć, co prowadzi do objawów takich jak zmęczenie, rozdrażnienie i spadek libido. Organizm nie regeneruje się już w takim samym tempie, a budowanie siły przychodzi z większym trudem. Nie trzeba jednak tego akceptować, istnieją terapie zastępcze testosteronem (TRT), które mogą pomóc w utrzymaniu poziomu hormonu na zdrowym poziomie.

Zabiegi te były legalne w UFC do 2014 roku, lecz można było spotkać wiele nadużyć. Zawodnicy, u których wykrywano podwyższony poziom testosteronu bronili się opinią lekarza. Hormon na receptę był lekarstwem, a nie dopingiem. Po wielu kontrowersjach wprowadzono zakaz stosowania TRT w UFC. Organizacja podjęła wysiłki w celu zapewnienia wyrównanej rywalizacji.

Terapie zastępcze mogą być korzystne, ale ich stosowanie musi być ściśle monitorowane i regulowane, aby uniknąć nadużyć i zachować integralność sportu. Coraz więcej sportowców zwraca uwagę na alternatywne metody wspomagania regeneracji i wydolności, które są mniej kontrowersyjne i bardziej zharmonizowane z zasadami fair play.

Brak regulacji antydopingowych oraz zachęta do stosowania środków dopingujących mogą wywołać poważne kontrowersje i zmienić sposób, w jaki postrzegamy rywalizację sportową. Dyskusje na temat dopingu, bezpieczeństwa i zasad uczciwej rywalizacji pozostają kluczowe, ponieważ dotyczą nie tylko samych sportowców, ale także całego środowiska sportowego.

Każdy sportowiec, niezależnie od dyscypliny, powinien być świadomy ryzyka związanego z dopingiem i dążyć do osiągania sukcesów w sposób, który jest bezpieczny i zgodny z zasadami fair play. W miarę jak sport i nauka rozwijają się, kluczowe jest dostosowywanie regulacji i przepisów, aby chronić zdrowie sportowców i zapewniać uczciwość rywalizacji. Ostatecznie, przyszłość sportu zależy od umiejętności znalezienia równowagi między osiąganiem rekordów a troską o dobro zawodników. To wyzwanie wymaga zaangażowania wszystkich uczestników i odpowiedzialnego podejścia do rozwoju sportu na całym świecie.

O autorze:

Paweł Błachut – Niebieski pas w Jiu Jitsu, a w pisaniu wciąż biały, ale pełen entuzjazmu. Marzę, by moje artykuły były równie emocjonujące, co moje walki na macie.

Podobne artykuły